چند سکه لایت‌کوین وجود دارد؟

بیت کوین لایت (لایت کوین) در 24 ساعت گذشته با افزایش 13 درصدی روبرو شده است و گمانه‌زنی‌هایی درباره امکان راه‌اندازی ETF آن مطرح شده است. با این خبرها درباره این کوین، احتمالاً برایتان جذاب خواهد بود که بدانید تعداد کوین‌های لایت کوین چقدر است؟

چارلی لی، یکی از برنامه‌نویسان و توسعه‌دهندگان نرم‌افزار در گوگل، لایت کوین (LTC) را در اکتبر 2011، دو سال پس از ظهور بیت کوین، به دنیا معرفی کرد.

اگرچه لایت کوین با استفاده از همان سیستم اثبات کار (PoW) بیت کوین ایجاد شده، اما از الجهات مختلفی با بیت کوین متفاوت است که شامل محدوده عرضه، الگوریتم‌های هش، سرعت تأیید تراکنش‌ها و کارایی ذخیره‌سازی می‌شود.

از آنجا که لی این بلاکچین را به عنوان یک “نسخه سبکتر بیت کوین” طراحی کرده بود، زمان پردازش بلاک لایت کوین 2.5 دقیقه است، در حالی که این زمان برای بیت کوین 10 دقیقه است. همچنین لایت کوین با کارمزد پایین تراکنش نیز برای معاملات کوچک مناسب‌تر است.

در این مقاله به جزئیات عرضه لایت کوین، تعداد کوین‌های در گردش و تأثیرات احتمالی توزیع مالکیت این کوین خواهیم پرداخت.

نمای کلی از دارندگان LTC

پیش از سرمایه‌گذاری در هر رمزارزی، مهم است بدانید عرضه آن بیش از حد متمرکز نباشد، چراکه این موضوع ممکن است ریسک‌هایی مثل کلاهبرداری را افزایش دهد و عنصر تمرکززدایی که از پایه‌های اصلی هر رمزارز معتبر است را از بین ببرد.

بر اساس داده‌های کنونی BitInfoCharts، توزیع لایت کوین نشان می‌دهد که بخش عمده‌ای از دارندگان کوچک تشکیل دهنده 49.58% از آدرس‌ها هستند که بین 0 تا 0.001 LTC دارند. این درصد بزرگ، اما این کیف‌پول‌ها تنها مقادیر قابل‌توجهی از لایت کوین را حمل نمی‌کنند، و این نشان می‌دهد که تأثیر فروشندگان خرد بر عرضه لایت کوین تقریباً هیچ است.

با نگاهی به کیف‌پول‌های بزرگ‌تر، مشخص می‌شود که 13.6% از آدرس‌های کیف‌پول بین 0.01 تا 0.1 دارند و این میزان تنها 0.01% از کل عرضه را تشکیل می‌دهد. برای گروه بعدی از کیف‌پول‌ها، که دارای بین 0.1 تا 1 لایت کوین هستند، 12.79% آدرس‌های کیف‌پول را تشکیل می‌دهند و تنها 0.43% از کل عرضه را می‌سازند.

در بازه‌های 1-10، 100-1000، 10,000-100,000 و 100,000-10,000,000 کوین لایت کوین، آدرس‌های کیف‌پول زیر 3% از کل آدرس‌ها را تشکیل می‌دهند، اما این چندین کیف‌پول بیش از 99.52% از کل عرضه لایت کوین را در اختیار دارند.

تا 11 فوریه 2025، لایت کوین حدوداً با قیمت 129.49 دلار برای هر توکن معامله می‌شود. این رمزارز در طول روز بیشترین مقدار خود را با قیمت 131.32 دلار و کمترین مقدار را با قیمت 113.32 دلار تجربه کرده است. حجم معاملات 24 ساعته آن 1.88 میلیارد دلار بوده که به سرمایه بازار حدود 9.77 میلیارد دلاری کمک کرده است.

چند نفر لایت کوین دارند؟

با توجه به ماهیت ناشناس تراکنش‌های رمزارزی در شبکه بلاکچین، محاسبه تعداد دقیق دارندگان لایت کوین تقریباً غیرممکن است. اما می‌توان آدرس‌های متعدد کیف‌پول‌هایی که این توکن را دارند، ردیابی کرد.

طبق آخرین داده‌هایی که توسط Coincarp جمع‌آوری شده است، تقریباً 7,145,978 حساب فعال لایت کوین وجود دارد. این عدد تخمینی از دارندگان لایت کوین ارائه می‌دهد، اما عدد واقعی ممکن است متفاوت باشد، زیرا بسیاری از کاربران ممکن است چندین کیف‌پول داشته باشند و تعدادی از کیف‌پول‌ها نیز ممکن است متعلق به صرافی‌های رمزارز باشند.

بزرگ‌ترین دارندگان لایت کوین (LTC)

بر اساس گزارش Coincarp، 38.60 درصد از عرضه کل توکن‌های LTC در اختیار 100 کیف پول برتر است. همچنین، 50 کیف پول برتر مالک 28.75 درصد از عرضه کل است. اگر به 20 و 10 کیف پول برتر توجه کنیم، به ترتیب 18.64 درصد و 14.89 درصد از عرضه کل را کنترل می‌کنند.

برای فهمیدن تعداد لایت کوین موجود، نیاز به دانستن میزان عرضه‌ این توکن‌هاست. تعداد کل لایت کوین‌ها برابر با 84 میلیون است که این مقدار به‌ عنوان سقف عرضه نیز تعیین شده است. این یعنی تیم توسعه‌دهنده نمی‌تواند لایت کوین جدیدی وارد بازار کند. عرضه در گردش لایت کوین نیز به 75.52 میلیون می‌رسد که نشانه‌ خوبی است، چرا که تنها 9.5 میلیون لایت کوین باقی‌مانده که توسط تیم به بازار ارائه شود.

تأثیر توزیع مالکیت لایت کوین

همان‌ طور که گفته شد، بخش عمده‌ای از لایت کوین‌ها در اختیار کیف‌پول‌هایی است که تنها 3 درصد از کاربران کل جامعه لایت کوین را تشکیل می‌دهند. این مسئله برای هیچ پروژه‌ای ظاهری مطلوب محسوب نمی‌شود. چرا که در صورت فروش ناگهانی توکن‌ها توسط این کیف‌پول‌ها، می‌تواند زنجیره‌ای از واکنش‌ها ایجاد کند و پروژه را در معرض FUD قرار دهد.

با این حال، این مسئله به‌صورت قطعی بر توانایی بلندمدت لایت کوین تاثیر منفی نمی‌گذارد. اما تمرکز مالکیت می‌تواند چالش‌هایی برای پذیرش گسترده‌تر و جلب اعتماد سرمایه‌گذاران جدید ایجاد کند. برای کاهش این خطرات، مکانیزم‌های استیکینگ و دوره‌های قفل‌سازی باید معرفی شود و در تصمیم‌گیری‌های مربوط به حاکمیت نیز مشارکت داده شوند تا سرمایه‌گذاران بیشتری جذب شوند.