تاریخچه نشان داده است که کاهش نرخ بهره توسط فدرال رزرو معمولاً باعث افزایش نقدینگی در بازارهای مالی می‌شود، که این امر سرمایه‌گذاران را به سمت دارایی‌های پرریسک‌تر مانند رمزارزها سوق می‌دهد. این جریان سرمایه گاهی اوقات منجر به جهش قیمت‌های بزرگ در بیت‌کوین شده و سپس بسیاری از آلت‌کوین‌ها نیز رشدهای مشابهی داشته‌اند؛ شرایطی که به طور عامیانه به آن «فصل آلت‌کوین‌ها» یا آل‌سیزن گفته می‌شود.
بررسی فصل آلت‌کوین‌ها پس از کاهش نرخ بهره
در سال ۲۰۱۷، هیچ کاهش مستقیمی در نرخ بهره انجام نشد اما سیاست‌های پولی حمایتی سبب شدند تا قیمت بیت‌کوین به شکلی چشمگیر افزایش یابد. این مسئله زمینه‌ساز یک آل‌سیزن شد که ناشی از رونق عرضه اولیه کوین‌ها (ICOها) بود، جایی که آلت‌کوین‌های بسیاری وارد بازار شدند تا توجه سرمایه‌گذاران را به خود جلب کنند.
در سال ۲۰۱۹، فدرال رزرو نرخ بهره را کاهش داد. در این زمان، قیمت بیت‌کوین از حدود ۳۵۰۰ دلار به ۱۳۰۰۰ دلار افزایش یافت. حتی با وجود این افزایش چشمگیر، یک آل‌سیزن عمده رخ نداد، زیرا تسلط کلی بیت‌کوین بر بازار زیاد بود و جریان سرمایه را به آلت‌ها محدود کرد.
واکنش اقتصادی به همه‌گیری کووید-۱۹ در سال ۲۰۲۰ شامل کاهش عمیق نرخ بهره و افزایش عرضه پول بود. این موضوع بیت‌کوین را از حدود ۳۸۰۰ دلار به بالاترین قیمت تاریخی خود یعنی ۶۹۰۰۰ دلار رساند. در این دوره همچنین «تابستان دیفای» در میانه سال ۲۰۲۰ شکل گرفت و پروژه‌های متعددی از امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) باعث ظهور یک آل‌سیزن اساسی در سال ۲۰۲۱ شدند که بسیاری از آلت‌کوین‌ها در آن رشد چشمگیری داشتند.
در سال ۲۰۲۳، بیت‌کوین توانست از حدود ۱۶۰۰۰ دلار به ۴۰۰۰۰ دلار بازگردد. اما این بار نیز یک آل‌سیزن درست و حسابی رخ نداد. در عوض، رشد محدودی در برخی بخش‌ها مثل هوش مصنوعی (AI)، دارایی‌های دنیای واقعی (RWA)، و میم‌کوین‌ها دیده شد. این نوع رشد بیشتر نشان‌دهنده تمرکز سرمایه‌گذاران بر روی بخش‌های خاص بود تا یک موج گسترده از رشد آلت‌کوین‌ها.
این نمونه‌های تاریخی نشان می‌دهند که اگرچه کاهش نرخ بهره می‌تواند فضای مناسبی برای آل‌سیزن فراهم کند، اما اندازه و تکرار وقوع چنین حالاتی به عوامل مختلفی بستگی دارد، مانند احساسات بازار، تسلط بیت‌کوین، و توسعه بخش‌های جدید در بازار کریپتوکارنسی.
